Postoji nekoliko oblika tih prirodnih fizick-ohemijskih tvoravina. Jedne su "hladne" i mogu da se odrzavaju vremenski veoma dugo a da, pri tome, ne oslobadaju energiju i ne ispustaju svjetlosne zrake. Obicno oblikom podsjecaju na ragbi lopte i jasno su danju vidljive na nebu, jer su najcesce - tamne i neprozirne.
Bio je 21. septembar 1910. godine kada su zitelji Njujorka puna tri
sata posmatrali stotine atmosferskih svitaca koji su letjeli nad gradom. Prizor je bio fantastican i nikad do kraja nije objasnjen. Slican fenomen se desio u noci 24. avgusta 1978. godine nad gradom Habrovskim, u bivsem Sovjetskom Svezu.
Iznenada se zacuo rezak zvizduk koji je podsjecao na reaktivni motor. Odjednom je nebo postalo svijetlo kao da je bio dan. Istodobno, svijetleci se "objekat" postepeno spustao i na samoj povrsini zemlje snazno planuo. U zoni "prizemljenja" zemlja se istog casa topila i ugljenisala. Iako je od tada proslo dosta vremena, ni do danas na tom mjestu nije nista niklo! Zemlja je potpuno mrtva!
Evo jos jednog slicog primjera. Jedne septembarske veceri 1984. godine iznad poljoprivrednog dobra Udmurtskog (Rusija) iznenada se zvjezdano nebo osvijetlilo i sa neba su pocele padati svijetlece bijele "kugle", koje su se poput kakvih sablasnih svjetlecih balona, krivudajuci i kruzeci, lagano spustale na zemlju. Medutim, efekat nije bio samo svjetlosni: u precniku od 20 km ispali su iz pogona svi transformatori i dalekovodi!
Нема коментара:
Постави коментар