Da li ste se ikada zapitali zbog čega se uopšte ljubimo? Šta to u našem mozgu stvara neodoljivu želju da svojim usnama dotaknemo usne partnera?
Ponekad se ljubimo je smo uzbuđeni, ponekad jer se želimo povezati s osobom, a ponekad jer nam je to lepo…
Ljubljenje je ugodno, uzbuđujuće, zabavno! Posebno ako zanemarimo deo kako je ljubljenje i razmjenjivanje sline, bakterija, a moguće i ostataka prethodnog obroka vašeg partnera… I zbog svih tih lepih i manje lepih činjenica, ne možemo a da se ne zapitatamo, zbog čega se mi ljubimo?
Bilo da se radi o prijateljskom poljupcu u obraz ili strastvenom okršaju sa partnerom, ljubljenje je jedan od oblika ljudskog ponašanja koju naučnici dugo pokušavaju da objasne. Zašto toliko uživamo u ljubljenju i odkud nam uošte ideja da to počnemo da radimo?
Naučnici se dugi niz godina spore oko poente poljupca, jer im nije najjasnije koji je njegov evolutivni smisao. Brojni antropolozi smatraju da se ljubljenje razvilo od njuškanja, što objašnjavaju činjenicom da se i danas neki narodi (kao što su Eskimi), umesto ljubljenja, trljaju nosevima, što je česta pojava i u životinjskom svetu. Zbog kompleksnosti ove tematike postoji i posebna naučna disciplina koja se bavi poljupcem - filematologija.
Po nekim istrazivanjima, jedan strastveni francuski poljubac može pomoći zubima, jer nam dodatna slina (pljuvačka) partnera dodatno čisti usta? Da li ste znali da ljubljenje sagoreva 2-3 kalorije po minutu? I da li ste znali da muškarac koji svako jutro poljubi svoju ženu / devojku živi pet godina duže (prema jednoj naučnoj studiji)?
Samo 10 posto stanovništva zemaljske kugle se ne ljubi, odnosno u njihovoj kulturi nigde ljubljenje nije deo dubljeg (bilo seksualnog bilo prijateljskog) upoznavanja partnera. Baš naprotiv, naprimer u nekim delovima Indije, ljubljenje se čak smatra odvratnim.
Ipak, preostali deo stanovništva zemaljske kugle koristi ljubljenje za upoznavanje, kao deo rituala udvaranja, održavanja povezanosti, ali i u svrhu seksualne predigre. Dok je Nemcima toliko važan da u rečniku imaju preko trideset različitih reči za poljubac.
Čini se da smo s ljubljenjem započeli negdje tokom evolucije, jer na primer i ljudski srodnici bonobo čimpanze, s kojima delimo više od 98 posto istih gena, vrlo se često ljube. To čine kada se mire nakon svađe, kako bi pokazali prijateljstvo, ali se i ljube za vrijeme polnog čina (čimpanze se upuštaju u polne odnose i radi zadovoljstva, a ne samo radi parenja).
Ipak, to ne daje odgovor na pitanje, zašto se ljudi ljube... Jedna od teorija jeste da ljubljene proizlazi iz najranijeg djetinjstva, kada bebe sišu majčino mleko, odnosno da je negde duboko u nama, u našem mozgu, usađeno to sećanje. Jer, osim što sisanjem (upotrebom jezika i usnica) beba dobija svu potrebnu hranu, stvara se i veza s majkom, te osjećaj opsteg zadovoljstva Na to se može povući paralela s ljubljenjem, kada se s partnerom stvara povezanost, te se razvija osjećaj ugode i zadovoljstva.
Ali, očigledno je da se nešto dogodilo sa ljubljenjem od vremena kada su žene hranile svoje bebe na ovaj način. Ljubljenje nam omogućava da se dovoljno približimo partneru i osetmo neke njegove karakteristike, koje se ne procesuiraju u mozgu na svesnom nivou. Deo ove razmene informacija je verovatno olakšan zahvaljujući feormonima, hemijskim signalima koji životinjski vrstama pomažu da prenesu određene poruke. Znamo da životinje koriste feromone da bi obavestile druge članove svoje vrste o parenju, izvoru hrane, opasnosti, a naučnici pretpostavljaju da ova supstanca može imati značajnu ulogu i u ljudskom ponašanju takođe.
Takođe, u davnim vremenima, kada su bebe počele prelaziti na cvrstu hranu nisu imale na izbor kašice pa ni pribor za jelo, nego su majke ustima usitnjavale hranu i gurale svojim jezikom bebi u usta, što je na kraju krajeva jednaka konekcija kao i ljubljenje, izuzev hrane.
Druga teorija se zasniva na čistoj „hemiji“, odnosno da ljubljene služi za ocenu i procenu budućeg potencijalnog partnera ili partnerice, odnosno da ljubljenje omogućuje „mirisanje“ feromona. Naravno, sve se to svodi na seksualno uzbuđenje, upuštanje u seksualne odnose, pa na posletku i produženje vrste.
Osim toga, tijekom ljubljenja u telu se događaju snažne hemijske reakcije, tačnije počinje proizvodnja dopamina koji daje osjećaj žudnje i uzbuđenja. U dugim vezama, kada se ljubi jedan te isti partner, nije svaki put prisutan dopamin, nego se tokom ljubljenja vrlo često oslobađa oksitocin, koji daje osjećaj privrženosti i povezanosti.
Prema mnogobrojnim istrazivanjima dokazano je da poljubac ima i izuzetan efekat na fizičko zdravlje?
Ljubljenje, usklađuje kardiovaskularni proces, snižava krvni pritisak i nivo holesterola. Poljubac, na telo utiče isto kao čokolada, izaziva snažnije lupanje srca i najintenzivniji osećaj zadovoljstva. Poljubac aktivira najmanje trideset mišića što za rezultat ima glatkiju kožu i bolju prokrvljenost lica.
Zatim, ljubljenje provereno topi kalorije i masne naslage (12 kalorija za pet sekundi)a dovodi i do sprečavanje hormona stresa, čiji povećan nivo izaziva pritisak, slabost mišića i nesanicu. Ljubljenje je prirodna vakcina, jer fluidi iz usta napadaju bakterije. Kod 80% ljudi tečnost iz usta sadži iste bakterije, ali ih je 20% unikatno po sastavu. Razmenom tečnosti podstičemo imuni sistem da se prilagođava bakterijama kojima je izložen. Rezultat se manifestuje u proizvodnji antitela koji nas štite od bakterija. Taj proces u nauci se naziva “unakrsna imunoterapija”.
Ipak, iako je ljubljenje jos uvek misterija i naucnici ne mogu da se potpuno sloze oko pravog porekla i uzroka zbog cega se ljudi ljube, Zbog svega navedenog ljubite se što više
i strasnije.
Нема коментара:
Постави коментар